ผู้ใหญ่มักไม่โทษตัวเอง
พยายามหาแพะไปเรื่อย ปัญหาเรื่องเด็กกับร้านเกมส็มันก็เหมือนปัญหาฝนตก กบร้องนั่นแหละ
เด็กไม่ได้เรียนหนังสือก็เพราะร้านเกมส์
เด็กมั่วสุมก็เพราะร้านเกมส์
เด็กกินเหล้าสูบบุหรี่ก็เพราะร้านเกมส์
เด็กข่มขืนกันก็เพราะร้านเกมส์
เด็กทำชั่วทำเลว เพราะร้านเกมส์
แต่มีใครนึกไหมว่า พ่อแม่ครูอาจารย์ไปไหน
ใครที่พาลูกมาฝากร้านเกมส์
ให้เล่นห้าสิบบาทนะคะ เดี๋ยวตอนเย็นมารับ
ใครที่ปล่อยให้เด็กหนีเรียนจนเวลาเรียนไม่พอ แล้วไล่เด็กออก
พ่อแม่รู้ไหมว่าลูกไม่ไปโรงเรียน
เคยเห็นพ่อแม่ให้ลูกตั้งวงกินเหล้ากับเพื่อนไหม(เพราะไปกินที่อื่นแล้วลูกไปกวนทีนคนอื่นโดนกระทืบกลับมา เลยให้ลูกตั้งวงกินเหล้าหน้าบ้าน) รบกวนเพื่อนบ้านใกล้เคียง พ่อแม่คิดแต่ว่าให้ลูกกินเหล้ากับเพื่อนที่บ้านตัวเอง จะได้คุมได้มีเรื่องพ่อแม่จะได้ออกหน้า แต่ดูอายุลูกไหม 14-15 ปี มั่วสุมกันทุกคืนเป็นสิบกว่าคน พ่อแม่เป็นคนไปซื้อเหล้ามาให้ลูกกินกับเพื่อนเองเลย
พอชาวบ้านทนไม่ไหว ยังไปด่าเพื่อนบ้านอีกว่ามาด่าลูกตน ไปแจ้งตำรวจมาจับลูกตัวเอง แต่ไม่คิดว่ากินกันทุกคืนเฮฮากันทุกวันเนี่ยมันรบกวนชาวบ้าน
ปัญหาเรื่องเด็กและเยาวชน พ่อแม่อ้างแต่ว่าต้องทำงานไม่มีเวลาดูแลลูก ไม่มีที่ให้เด็กทำกิจกรรม
แล้วถามหน่อยว่าพ่อแม่รู้หรือไม่ว่ากิจกรรมที่จะให้ลูกทำคืออะไร เล่นกีฬา เตะบอล เตะกับใคร ใครดูแล ทุกสถานที่มันก็มีแหล่งอบายมุขกันหมดนั่นแหละ มีสนามบอลแน่ใจได้ไงว่าเด็กจะไม่เล่นพนันกัน
หรือกิจกรรมที่ส่งเสริมการเรียนรู้ เรียนอะไร เรียนภาคปกติมันยังไม่เรียน เรียนพิเศษมันจะเรียนเหรอ แล้วใครจะมาสอน คนสอนก็ต้องกินต้องใช้จะให้สอนฟรีเหรอ
แล้วอยากจะบอกว่าเรื่องการประชุมของทางราชการเนี่ยไม่มีอะไรหรอก พูดไปเท่านั้น เพราะวิทยากรไม่ใช่คนมีอำนาจสั่งการ แค่เจ้าหน้าที่มาเก็บข้อมูล ว่าร้านไหนอยู่ตรงไหน ก็เท่านั้นเอง เหมือนตำรวจท้องที่เชิญประชุม ก็แค่ว่าผู้กำกับคนใหม่เป็นใคร ให้รู้จักเอาไว้แล้วจะได้รู้ว่าเราต้องจ่ายเงินให้ใคร คนเก่าออกไปแล้วนะ คนใหม่มาก็ขึ้นค่าคุ้มครอง เอ้ยค่าธรรมเนี่ยมสมาชิก
แน่จริงให้รัฐมนตรีกระทรวงไอซีที รัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรม กับผบ.ตร.มานั่งอยู่ด้วยซิ แล้วมาคุยกันไม่ใช่แค่เจ้าหน้าที่
