จากคุณ : aeroway
ที่มา pantip.com
ก่อนอื่นต้องขอเล่าก่อนนะคะ ว่าดิฉันทำร้านเครื่องเขียนอยู่ในอำเภอแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ ก็จะขายยางลบ ปากกา ฯลฯ รวมถึงสินค้าอื่น ๆ อย่างเช่น สินค้ากิ๊ฟชอพ และตุ๊กตาด้วย แล้ววันหนึ่งเมื่อตุลาคมปีที่แล้ว มีคนที่อ้างว่าเป็นผู้รับมอบช่วงจากเจ้าของลิขสิทธิ์โดเรมอน(มากัน 4 คน)พาตำรวจมาด้วย1นาย มานำจับดิฉันที่ร้าน ขอตรวจค้นสินค้าโดรมอนละเมิดลิขสิทธิ์ในร้าน ซึ่งสินค้าในร้านดิฉันที่มีลายโดเรมอนก็มีทั้งดินสอ ยางลบ ปากกา กล่องดินสอ ผ้าเช็ดหน้า และตุ๊กตา มาถึงเขาก็กระจายตัวไปหยิบสินค้าลายโดเรมอนต่างๆในร้าน แต่กลายเป็นว่ามีทั้งส่วนที่ถูกลิขสิทธิ์ และส่วนที่ละเมิดลิขสิทธิ์(ปลอมแปลง) ดิฉันจึงแจ้งว่า ไม่ได้มีเจตนาจะขายของปลอมเลย เพราะตุ๊กตาที่บอกว่าปลอม ดิฉันก็ซื้อจากกลุ่ม OTOP ก็ยังเอานามบัตรของคนขายให้ตำรวจดูว่าดิฉันบริสุทธิ์ใจ ก็ยังเก็บบิลที่ซื้อเอาไว้ แต่พอดูที่บิลก็เป็นเพียงบิลเงินสด ไม่ระบุเลขผู้เสียภาษี หรือชื่อร้านของผู้จำหน่าย เขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ขอเชิญตัวไปที่โรงพักอย่างเดียว ตอนนั้นดิฉันก็ไปแต่โดยดี เพราะคิดเข้าข้างตัวเองว่า เราไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร และอย่างน้อยตำรวจก็คงจะเป็นกลาง แต่คิดผิดค่ะ อ้อ ลืมเล่าค่ะ สินค้าที่ดิฉันโดนกล่าวหาว่าละเมิดมีทั้งหมด 27 ชิ้นค่ะ เป็นพวงกุญแจเล็กๆ ผ้าเช็ดหน้า และตุ๊กตา มูลค่าสินค้าพันกว่าบาท พอไปถึงโรงพัก ตำรวจก็บอกให้ดิฉันกับคู่กรณีเคลียร์กันเองว่าจะเอาอย่างไร ให้คุยกันในห้อง โดยตำรวจยืนดูอยู่ที่ประตู อืม ฉันคิดอยู่ในใจว่า อย่างนี้มันรุมกันนี่นา พวกนั้น 4 กับดิฉันคนเดียว ก็เริ่มเลยค่ะ
เขาก็พูดอ้อมไปอ้อมมาว่า ดิฉันทำผิดอย่างนั้นอย่างนี้ ของแท้ต้องมีสัญลักษณ์อะไรติดอยู่ บลาๆๆๆ ดิฉันก็แย้งตลอดว่า ไม่รู้จริงๆ เพราะมีของแท้ในร้านเต็มไปหมด แต่มีที่ละเมิดอยู่แค่นิดเดียว ไม่ได้มีเจตนาเลย ถ้าจะตักเตือนก็ให้ยึดสินค้าไปเลย และรับปากว่าเมื่อทราบแล้วว่าของแท้ต้องมีสัญลักษณ์ติดก็จะตระหนักและไม่นำ ของละเมิดมาขายซ้ำอีก แต่เขาก็ไม่ฟัง บอกว่าตามกฎจะต้องมีการจ่ายค่าปรับ ดิฉันจึงถามว่าเท่าไหร่เพราะเห็นว่าสินค้าก็ราคาแค่พันกว่าบาท เขาบอกกลับมาว่า อย่างต่ำต้อง 30,000 บาท โอ้ว!! (คิดในใจว่า มันเยอะอะไรขนาดนั้น) ดิฉันต่อรองว่าคงไม่มีปัญญาจะจ่ายถึงขนาดนั้นหรอก
ก็ต่อรองกันไปมา ทั้งวันน่ะค่ะ ดิฉันไปโรงพักตั้งแต่บ่ายโมง จนเกือบ 5 โมงเย็น ตำรวจก็เชิญไปอีกห้องเป็นห้องสืบสวนก็จะมีพนักงานสืบสวนถามทั้งสองฝ่าย ก็ตกลงกันไม่ได้ เพราะสุดท้ายเขาก็ขอที่ 15,000 บาท แต่ดิฉันก็ยังยืนยันว่าไม่มีให้เขา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่2พันบาท ตำรวจที่แสนดีว่าอย่างไรรู้ไหมคะ เค้าบอกว่า ดิฉันก็ทำมาค้าขาย เงินแค่ 15,000 ก็ไม่น่าจะมีปัญหาหรอก ตำรวจบอกว่าตัวเองเป็นกลางนะ เตือนดิฉัน(หรือขู่ก็ไม่ทราบ)ว่า ถ้าขึ้นศาลคุณก็ต้องเสียเงินอยู่ดี ค่าวางศาล ค่าอะไรจิปาถะ ไม่แน่อาจต้องเสียเป็นแสน เพราะทำผิดจริง และศาลไม่พิจารณาหรอกว่าของมูลค่าสินค้าพันกว่าบาท ทำผิดก็คือทำผิด มีการเอาข้อกฎหมายมาเปิดให้ดูด้วยนะคะว่า การกำหนดโทษปรับ 50,000-200,000 บาท หรือจำคุก ดิฉันเห็นก็ใจฝ่อสิคะ ตอนนั้นมืดแปดด้าน จะถามใครดีหนอ เพราะญาติๆที่ปรึกษาแต่ละคนก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับกฎหมาย ก็บอกกันไปคนละทาง บ้างก็ว่าให้ยอมจ่าย บ้างก็ว่าให้เรื่องขึ้นศาล จนสุดท้ายนึกได้ว่ามีลูกค้าคนหนึ่งของร้านดิฉันเป็นทนายค่ะ ก็เลยขอคำปรึกษาจากเขา คุณทนายบอกว่า พวกนี้เป็นพวกกรรโชกทรัพย์ ให้เรื่องขึ้นศาลไปเลย ดิฉันก็เลยทำตามค่ะ
ติดตามตอนจบได้ที่
ผลการตัดสินคดีละเมิดลิขสิทธิ์โดเรมอน-ตุ๊กตา ผ้าเช็ดหน้า พวงกุญแจ